براي من نوشتن همچون نفس كشيدن است و اگر روزي قرار باشد بين اين دو يكي را برگزينم يقين دارم كه نوشتن را ير خواهم گزيد . اما نخست بهتر است خودم را معرفي كنم . من فرشاد كاميار هستم درون سي هفت سالگي زندگي ام هنوز نفس مي كشم در كنار همسر ودو فزند دختر وپسرم واين يكي از بهانه هاي نفس كشيدن من است و اكنون از پس چند سال زيستن در نقاط ديگر چند سالي است كه دوباه ساكن رحيم آباد شده ام شهري كه در آغوش گرمش بزرگ شده ام و روزي كه در هر كجا ي زمين بميرم دوست دارم توي گورستان اين شهر كنار رودخانه ي پولورو آرام بگيرم تا آواز هاي پايان ناپذ ير پولورو مدام در گوشم نجوا كند ومرا با همه ي خاطرات شيرين وتلخ زندگي ام مدام پيوند بزند . اما از اين نوستالژي شايد بيمار گونه گذ شته دغدغه ي اصلي من داستان نويسي است و اكنون كه مدتي است به سرم زده تا وبلاگ نويسي را تجربه كنم جداي از اين دغدغه به اجبار آموخته ها و دل مشغولي هاي ديگري به قلم اينترنتي ام فرمان مي دهد براي نوشتن صحبت كردن ونقد كردن وروايت كردن و حالا كه به جمع صميمي گيلانيان پيوسته ام به لحاظ حرفه اي لازم است تا با اعتقادات اين نويسنده ي وبلاگ سبز گيلانيان آشنا شويد . با وجود آنكه سال 75 به سرم زد كه پاي ارايه ي پايان نامه ي كارشناسي ارشد رشته ي اقتصاد قيد تحصيلات آكادميك را براي هميشه بزنم اما همواره آموخته هاي اقتصادي ام قلمم را براي نوشتن تحريك كرده و ميكند پس در اين وبلاگ گاه گاهي در حيطه ي گسترده ي اقتصاد مطلب خواهم نوشت ولي جدا از اين موضوع بيشتر با خودم قرار گذاشته ام دور بسياري از دغدغه هاي ذهني ام را در عرصه ي وبلاگ نويسي خط بكشم و وبلاگ نويسي ام را در سه محدوده ي ادبيات گيلان شناسي و محيط زيست خلاصه كنم حال چه قدر بتوانم قلم اينترنتي ام را تحت فرمان نگه دارم كه به بيراهه نرود بايد صبر كرد وديد . به هر حال من به جمع صميمي گيلانيان پيوسته ام وشما براي شناخت بيشتر نوشته هاي من مي توانيد لينك هاي زير را كليك كنيد و نوشته هاي مرا در همان سه زمينه اي كه عرض كردم مطالعه كنيد
0 comments:
Post a Comment