بلند گفتم آهای مردم چه ساده ن


شمالی گفتی و شعر یادم اومد
مث شیرین که بود فرهادم اومد


بلند گفتم آهای مردم چه ساده ن
یه باری رو دوش فریادم اومد


همه چیزا که یادم رفته بودن
همش چشم بسته از سر یادم اومد


خزر با ماهیا و گیلِ مرداش
زنا و بچه ها و پیرِ مرداش


با اون گوش ماهیهای رنگ وارنگش
همه ریز و درشت و دم بلندش

شمالی بوی بارون داره کوزت

بزار مکتب بره طفل رفوزت



نرو خوش باش و قلک خالی بفروش

بزار بارو زمین، بردارش از دوش



کمک کن تا خرابا رو بسازیم

برای ساختنش جون منم روش



برای ساختنش جون منم روش

همه دنیا فدای تاری از موش



طنابو پاره کن، زنجیرو بنداز

بزن باز از سر نو زیر آواز



تمام شالی کارا رو خبر کن

همه دریاها رو زیر و زبر کن



بدون فردا دیگه آزادی داریم

هزارتا ده به ده آبادی داریم

1 comments:

AmiN

سلام اداش. با اون‌کی گاگلف، ای «شومالی» واژه جی مهٰ ازار گينه! امّا ای ترانهٰ عاشقانه دوس دأنم. تو کی دؤنی چندی داريوشه خوش دأنم.
راستی، ای دوره‌ی درمانی‌ام بد دوره‌ای ايسه‌ها!!!
چار روز از می دوره‌ی درمانی گوذرنه. سم‌زدايی از بدن!!! رژيم غذايی ميوه و سبزی. ديد مثبت به زندگی.