مزایای وبلاگ نویسی گروهی

درود بر همگی
فکر کردم بهتره که اولین پستم رو در این وبلاگ اختصاص بدم به برشمردن مزیت های وبلاگ نویسی گروهی؛ البته آنچه که در ادامه عرض خواهد شد نظر شخصی من بوده و واضح و مبرهنه که شاید مورد توافق بعضی ها قرار نگیره.
احتمالاً قبول دارید که یکی از مهمترین فاکتورها برای ارزیابی میزان موفقیت یک وبلاگ، میزان جذب خواننده و به عبارت دیگه میزان محبوبیت وبلاگ است. فکر می کنم عواملی همچون سبک نگارشی، موضوع مطالب، زیبا بودن قالب وبلاگ، وجود یا عدم وجود اشتباهات نحوی و املائی و ... در میزان محبوبیت وبلاگ سهیم اند. مشکل وبلاگ هایی که تنها یک نگارنده دارند، در این زمینه اینه که اون ها فقط می تونند درصد کمی از سلایق رو تحت پوشش قرار بدند. برای مثال در حالی که یک نفر از مطلب سیاسی خوشش می یاد نفر دیگه اصلاً ممکنه از مباحث سیاسی متنفر باشه. یک نفر ممکنه از سبک نوشتاری رسمی بدش بیاد یا بالعکس. به هر حال سلیقه ها بسیار متفاوت اند. اینجاست که وبلاگ نویسی گروهی فاتحانه به میدان می یاد. می دونید که هر وبلاگ نویسی سبک خاص خودش رو داره و وقتی چند سبک مختلف گرد هم می یاند، با توجه به اینکه هر سبک نگارشی علاقمندان خاص خودش رو داره، لذا در این صورت میزان محبوبیت وبلاگ افزایش پیدا می کنه. خصوصاً اگه نویسندگان مجاز باشند در مورد موضوعات مختلف مانند موضوعات اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، فلسفی، علمی و ... مطلب بنویسند. البته من هنوز نمی دونم «گیلانیان» چه خط مشیی رو دنبال خواهد کرد. ناگفته نمونه که خط قرمزی هم در تلاش برای جذب خواننده وجود داره و آن پایمال نکردن اهداف است.
تا به حال گفته شد که وبلاگ نویسی گروهی میتونه جامعه اینترنتی محکم تر و پیچیده تری رو نسبت به وبلاگ نویسی انفرادی ایجاد کنه. از دیگر طرف، این شیوه کار برای خود وبلاگ نویسان نیز منافعی در بر خواهد داشت. اولاً در این مدل وبلاگ نویسی، نویسنده از نزدیک با سبک های نوشتاری دیگه (از جانب همکارانش) آشنا شده و این خود می تونه همانند یک کلاس وبلاگ نویسی براش باشه. ثانیاً وبلاگ نویسی یک فعالیت فرهنگی، اجتماعی بوده و از این منظر وبلاگ نویس رو برای تقبل مسئولیت های اجتماعی بزرگتر آماده می کنه و ثالثاً اینکه با افزایش میزان مخاطبین که خود از نتایج و مزایای وبلاگ نویسی گروهی است، نویسنده فرصت بهتر و حائز اهمیت تری برای ارائه اندیشه ها و مطالب خود خواهد یافت.
مدعی نیستم که در سطوری که گذشت همه ی مزایای این شیوه از وبلاگ نویسی رو نام بردم، فقط سعی کردم تا جایی که ذهنم اجازه میده این موضوع رو باز کنم.
در پایان امیدوارم «گیلانیان» هر چه زودتر به طور رسمی آغاز به کار کرده و این طرح جالب، صورت اجرایی جدی تری به خود بگیره.

5 comments:

گيلانيان

دوست وبلاگ نویس عزیز

از اینکه لطف نمودید و اولین پست خودتان را در وبلاگ خودتان قرار دادید از شما سپاسگزاریم و به شما تبریک میگوئیم.
توضیحات شما درباره وبلاگهای گروهی بسیار ارزنده بود و ما را به ادامه دادن این راه بیشتر ترغیب نمود.
اما در مورد خط مشی این وبلاگ فکر میکنم که همه وبلاگ نویسان گیلانی باید با هم خط مشی آنرا روشن کنند. و همین جمع شدن وبلاگ نویسان گیلانی در کنار یکدیگر و ارائه گلچینی از مطالب خود میتواند بهترین خط مشی باشد.
موضوع گیلانیان هم عمومی است یعنی هرچه دل تنگش میخواهد میتواند اینجا بنویسد و هیچ سانسور یا بزرگتری در این وبلاگ وجود ندارد.

ما هم امیدواریم که پس از دریافت پاسخ از همه دعوت شدگان هر چه زودتر رسماً این وبلاگ را افتتاح کنیم.

موفق باشید

Anonymous

salam
khubin ?
man ham hastam!
albate agar sabz nevis basham :)

movafagh bashid dustan

Anonymous

سلام.بنده هم به شما لینک دادم.اگه کار دیگه ای هم لازمه ای برای اشاعه ی این فرهنگ گروهی انجام بدم در خدمتم.با سپاس

Sadegh Jam

اینگونه وبلاگهای گروهی همیشه برایم جالب بوده اند. خیلی خوشحالم که گیلانیان صاحب چنین وبلاگی شده اند و میتوانند نوشته های خود را در کنار یکدیگر جمع کنند و به جامعه جهانی ارائه کنند.
تاسیس این وبلاگ را به همه گیلانیان عزیز تبریک عرض میکنم.

Anonymous

سلام تبریک گفته و آرزوی پیروزی دارم. من هم یک وبلاگ با موزوی گردشگری و کوهنوردی در گیلان دارم.