۲۲ سال گذشته است
دریا در روز ۲۰ مرداد ۱۳۶۴ مردی را گرفت که شاید اگر بود
مردم گیلان ، پیش از اینها صدای تبری را که بر درختان این سرزمین می خورَد
می شنیدند.
و به طور حتم معلّم خوبی هم می توانست باشد برای ما
که اینقدر سخت به زبان مادری مان شعر نگوییم
اینقدر سخت حرف نزنیم ، به زبان مادریمان..
حالا صدای تبر را می شنویم!! نه؟؟
////
محمّد امینی لاهیجی - م.راما - تنها در ۳۸ سال ، با شعر خود حرف هایی زد
که سال هاست در دل مردمان گیلک زمزمه می شود..
شو شو شو شوی استبداد آخه گوذرنه
خو خو خو خوی بیچارَأن یک روزی پرنه
یکشو بوشؤم روخؤنه
ستاره مَأ دوخؤنده
بوته ای شو نومؤنه
بوته ای شو نومؤنه
صوب صوب صوب صوب امَأدره
گول گول گول گول واکَأدره
اَی صوب بزن جوؤنه
یک عالم میلّته خون
تی ریشه جیر روؤنه
تی ریشه جیر روؤنه
بوته ای شو نومؤنه
بوته ای شو نومؤنه
--------------------//////------------------------
. امیدورام دوستان آنقدر به گیلکی تسلّط داشته باشند
که کاستی های نوشتاری من باعث اشتباه در تلفّظ نشود.
.. برای من بهترین شعرش همان (( گیلؤن)) است که در اوجش می گوید :
گوش بدی سبزه گیلؤن سبزه گیلؤن
تو صدای تبره ایشتونی؟!
ولی آنقدر که اطرافیانم این را از من شنیده اند ترجیح دادم ننویسمش!
من ۲۲ سال دارم.. و ۲۲ سال در حسرت این شاعر هستیم . من و شهرم..
و ۲۲ سال در عزای غذای شب !
دریا در روز ۲۰ مرداد ۱۳۶۴ مردی را گرفت که شاید اگر بود
مردم گیلان ، پیش از اینها صدای تبری را که بر درختان این سرزمین می خورَد
می شنیدند.
و به طور حتم معلّم خوبی هم می توانست باشد برای ما
که اینقدر سخت به زبان مادری مان شعر نگوییم
اینقدر سخت حرف نزنیم ، به زبان مادریمان..
حالا صدای تبر را می شنویم!! نه؟؟
////
محمّد امینی لاهیجی - م.راما - تنها در ۳۸ سال ، با شعر خود حرف هایی زد
که سال هاست در دل مردمان گیلک زمزمه می شود..
شو شو شو شوی استبداد آخه گوذرنه
خو خو خو خوی بیچارَأن یک روزی پرنه
یکشو بوشؤم روخؤنه
ستاره مَأ دوخؤنده
بوته ای شو نومؤنه
بوته ای شو نومؤنه
صوب صوب صوب صوب امَأدره
گول گول گول گول واکَأدره
اَی صوب بزن جوؤنه
یک عالم میلّته خون
تی ریشه جیر روؤنه
تی ریشه جیر روؤنه
بوته ای شو نومؤنه
بوته ای شو نومؤنه
--------------------//////------------------------
. امیدورام دوستان آنقدر به گیلکی تسلّط داشته باشند
که کاستی های نوشتاری من باعث اشتباه در تلفّظ نشود.
.. برای من بهترین شعرش همان (( گیلؤن)) است که در اوجش می گوید :
گوش بدی سبزه گیلؤن سبزه گیلؤن
تو صدای تبره ایشتونی؟!
ولی آنقدر که اطرافیانم این را از من شنیده اند ترجیح دادم ننویسمش!
من ۲۲ سال دارم.. و ۲۲ سال در حسرت این شاعر هستیم . من و شهرم..
و ۲۲ سال در عزای غذای شب !
4 comments:
خدایش بیامرزاد!
خزه از ای سر ديوار حياط....
تی دم گرم، تی غم کم اداش.
تو و شهرت. من و شهرم. ما و گیلانمان.
فوق العاده بود.
م.راما علاوه بر چند شعر گیلکی ترجمه های به نسبت مهمی هم دارد. مثلن جزوة «انقلاب در محاکمة« رژی دبره و ....
از این گذشته از زندگی او هم می شود خاطرات سازنده ای شنید. حال که جمعی از هم بندان و صمیمی ترین دوستان هم فکر او ـ فارغ از قید و بندهای سیاسی و اجتماعی داخل کشور ـ در غرب و به ویژه آلمان ساکن هستند چه قدر خوب بود این دوستان هم دربارة این شاعر، مترجم و مبارز با ارزش هم شهری چیزی می نوشتند. در لاهیجان به دلیل استیلای همه جانبة فرهنگ روستایی، رشد بادکنکی و توده پسندِ ارتجاع مذهبی و نابودی همه ساختارهاو مناسبات مدرن شهری همه چیز رفته ـ رفته نابود می شود. در این میانه ـ تعارف که نداریم ـ م.راما چیزِ مهمی ست که برای زنده داشت خاطره اش به نظرم هر کاری می ارزد. حتا شنیدن و شنیداندن هر روزة صدای گرمش:
رضا اسولای پسر
رختشوی زهرای پسر
بشتوسم زن بیتی
دردسره تن بیتی
...
Post a Comment